تسبیح من اینست چه در صبر و چه در شکر

گفتن گه و بیگاه لک الحمد،لک الشکر

اندرین دور بی‌کرانه که هست

آخر کار هوشیاران شکر

نعمتی کان به شکر ارزد چیست

پس مه اندیش هم مصحف شکر

تا خط فستقّی ترا دید پر شکر

پسته زبان بطعنه نهادست در شکر

پیرامون دهان تو چون خط فرو گرفت

گفتم: گرفت طوطی در زیر پر شکر

تا بنده باشد از بن دندان لب ترا

[...]

چو آمد سوی خسرو تنگ شکر

به استقبال او رفتند لشکر