سخت تر زآهن نباشد تشنهٔ

از تو گردد آب داده دشنهٔ

آب کوثر بی لب او تشنهٔ

تیغ حیدر نرگسش را دشنهٔ

جمله گشته به خون او تشنه

ساخته بهر کشتنش دشنه

مه شهره بحسن و چون تو خوش نه

خوبست ولی چو شهرتش نه

اگرچه بود عین آب دشنه

زبان بیرون برآورده چو تشنه

به خون یکدگر شد خلق تشنه

چکانده آب شان در حلق دش نه