×
عطار » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۶۷
هر زمانم عشق ماهی در کشاکش میکشد
آتش سودای او جانم در آتش میکشد
تا دل مسکین من در آتش حسنش فتاد
گاه میسوزد چو عود و گه دمی خوش میکشد
شحنهٔ سودای او شوریدگان عشق را
[...]
۶ بیت