×
خاقانی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۶
مرا دانهٔ دل بر آتش فتاده است
از آن نعرهٔ من چنین خوش فتاده است
به هفت آسمان هشتمین درفزایم
ز دود دلی کآسمانوش فتاده است
من آن آبْ نادیده نخل بلندم
[...]
۱۱ بیت
