پنج قالاشیم در بیغوله‌ای

با حریفی کو رباب خوش زند

چرخ مردم‌خوار گویی خصم ماست

تا چو برخیزیم بر هر شش زند

بی‌شرابی آتش اندر ما زدست

[...]

هرکه چو پروانه دمی خوش زند

یک تنه بر لشگر آتش زند

جرأت می بین که مور ار بادهٔ بی غش زند

خویش را چون خال رخسار تو بر آتش زند

صد دلار بیتاب در خوناب حسرت می‌تپد

ترک من دست خودآرایی چو بر ترکش زند

چشم بدمستش به قصد بیدلان در هر نگاه

[...]