گنجور

سلیم تهرانی » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۸۵۶

 

چه آب و خاک و چه نیکویی سرشت است این

سبوی باده نگویم، گل بهشت است این

بنای عیش به میخانه می نهد دوران

وگرنه هر خم می را به سر چه خشت است این

به سجده سر چو نهی، ترک سر کن ای زاهد

[...]

سلیم تهرانی