عمرت تا کی به خودپرستی گذرد

یا در پی نیستی و هستی گذرد

می نوش که عمری که اجل در پی اوست

آن به که به خواب یا به مستی گذرد

عمرت تا کی به خود‌پرستی گذرد

یا در پیِ نیستی و هستی گذرد

می خور که چُنین عمر که غم در پی اوست

آن بِهْ که به خواب یا به مستی گذرد

[...]

تا کی عمرت به خودپرستی گذرد

یا در غم نیستی و هستی گذرد

آن عمر که مرگ باشد اندر پی او

آن به که به خواب یا به مستی گذرد