×
خیالی بخارایی » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۱۰
طیلسانت چو کژ افتاد ببستی او را
ره گشادی تو به خورشید پرستی او را
ریخت چشمت به جفا خون دل و دانستم
که بر این داشت در ایّام تومستی او را
دل چون شیشهٔ پر خون که به دست تو فتاد
[...]
۵ بیت