گر صید عدم شوی ز خود رسته شوی

ور در صفت خویش روی بسته شوی

می‌دان که وجود تو حجاب ره تست

با خود منشین که هر زمان خسته شوی

گر همچو فلک سالک پیوسته شوی

آخر چو زمینِ پست بنشسته شوی

ای بس که دویدم من و عشقش می‌گفت:

آهسته تَرَک‌! که زود آهسته شوی

گر صید عدم شوی زخود رسته شوی

گر در صفت خویش روی بسته شوی

می دان که وجود تو حجاب ره تست

با خود منشین که هر زمان خسته شوی

گر صید خدا شوی ز غم رسته شوی

ور در صفت خویش روی بسته شوی

میدان که وجود تو حجاب ره تست

با خود منشین که هر زمان خسته شوی

به تیمار و اندوه بسته شوی

چو خوردی از آن آب خسته شوی