دل بر سر کوی تست سرمست غمت

تن همچو دل اوفتاده در شست غمت

درمانده آنم که چه بر خواهد داشت

جانی که به پای بردم از دست غمت

تا گشت دلم ز عشق پابست غمت

از پای فتاد جانم از دست غمت

از شوق گلستان رخت مرغ دلم

چون بلبل بی نوای شد مست غمت

تا دل نشد از نخست پا بست غمت

جان نیز نخورد تیری از شست غمت

اکنون که گرفتار تو گشتند کنند

جان ناله زدست دل دل از دست غمت