قانع به یک استخوان چو کرکس بودن

به زآنکه طُفیلِ خوانِ ناکس بودن

با نانِ جُوینِ خویش حَقّا که بِه است

کآلوده و پالودهٔ هر خَس بودن

درویشی چیست مست و مفلس بودن

بیخود خود را ز خویش مونس بودن

انگشت به لب باز نهادن جاوید

همچون ناخن زنده و بیحس بودن

قانع به یک استخوان چو کرکس بودن

بهتر که طفیل نان ناکس بودن

با قرص جوین خویشتن بهتر از آن

کآلودهٔ پالودهٔ هر خس بودن