گنجور

خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۴۲

 

قانع به یک استخوان چو کرکس بودن

به ز آن که طفیل خوان ناکس بودن

با نان جوین خویش حقا که به است

که‌آلوده و پالوده هر خس بودن

خیام
 

عطار » مختارنامه » باب هفتم: در بیان آنكه آنچه نه قدم است همه محو عدم است » شمارهٔ ۲۶

 

درویشی چیست مست و مفلس بودن

بیخود خود را ز خویش مونس بودن

انگشت به لب باز نهادن جاوید

همچون ناخن زنده و بیحس بودن

عطار
 

اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثامن: فی الخصال المذمومة و ما یتولد منها » شمارهٔ ۳۴

 

قانع به یک استخوان چو کرکس بودن

بهتر که طفیل نان ناکس بودن

با قرص جوین خویشتن بهتر از آن

کآلودهٔ پالودهٔ هر خس بودن

اوحدالدین کرمانی