×
خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۴۲
قانع به یک استخوان چو کرکس بودن
به ز آن که طفیل خوان ناکس بودن
با نان جوین خویش حقا که به است
کهآلوده و پالوده هر خس بودن
عطار » مختارنامه » باب هفتم: در بیان آنكه آنچه نه قدم است همه محو عدم است » شمارهٔ ۲۶
درویشی چیست مست و مفلس بودن
بیخود خود را ز خویش مونس بودن
انگشت به لب باز نهادن جاوید
همچون ناخن زنده و بیحس بودن
اوحدالدین کرمانی » دیوان رباعیات » الباب الثامن: فی الخصال المذمومة و ما یتولد منها » شمارهٔ ۳۴
قانع به یک استخوان چو کرکس بودن
بهتر که طفیل نان ناکس بودن
با قرص جوین خویشتن بهتر از آن
کآلودهٔ پالودهٔ هر خس بودن