گنجور

بابافغانی » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۱۸۰

 

تا رخت را سبزه در گلبرگ تر پنهان بود

از تماشا سیر نتوان شد مگر پنهان بود

باز وقت آمد که هر کس با حریف سرو قد

در میان لاله و گل تا کمر پنهان بود

خوش بود با لاله رویان باده در لبهای جو

[...]

بابافغانی