کسی را کاین هما بر سر نشیند

به بالادست اسکندر نشیند

زروی لطف اگر یار در کنار نشیند

عجب مدار که گل در کنار خار نشیند

فلک نداد از آن رهگذر بباد غبارم

که آن غبار مبادش به رهگذر نشیند

بدل زهر که غباری نشسته بود زدودم

[...]

به جز من هر که با دلبر نشیند

الهی بر دلش خنجر نشیند

به والله که راضی نیست فایز

اگر با دوست پیغمبر نشیند