گاه سنگ از فیض گوهر میکنی

گاه مس بی کیمیا زر میکنی

باز بهر جان ما را ناز در سر می‌کنی

دیده بیننده را هردم به خون تر می‌کنی

گر چو مویم می‌کنی، بهر عدم هم دولت است

زانکه ره دورست و بار من سبک‌تر می‌کنی

آفتابی تو، ولی زآنجا که روز چون منی‌ست

[...]

امتحان اهل دل گر می کنی

خویشتن بیجان و بی سر می کنی

لاف ز بالای پدر می‌کنی

خود بنما تا چه هنر می‌کنی

صبر گذر در دل من چون کند

تا تو در این خانه گذر می‌کنی