زین شیوه که اکنون گل تر میخیزد

از بلبل مست ناله بر میخیزد

در مدت یک هفته به صد دست بگشت

زان هر نفس از دست دگر میخیزد

مشکین خطی از بعب تو بر می خیزد

سودا بشب از دل قمر می خیزد

دیدم که شکر ز شام خیزد بسیار

این شام عجب که از شکر می خیزد

تا از رخ تو سنبل تر می‌خیزد

گویی که نبات از شکر می‌خیزد

شاها، تو خلیلی، چه عجب می‌داری؟

گر سبزه ز آتش تو برمی‌خیزد؟