گریم زغم تو زار و گویی زرقست

چون زرق بود که دیده در خون غرقست

تو پنداری که هر دلی چون دل تست

نی‌نی صنما میان دلها فرقست

در این دریا بسی کشتی که غرقست

کزو مر سیل و باد و آب و برقست

می‌گرییم زار و یار گوید زرقست

چون زرق بود که دیده در خون غرقست

تو پنداری که هر دلی چون دل تست

نی نی صنما میان دلها فرقست

چو اندر دوستی کار تو زرقست

نگویی: از تو تا دشمن چه فرقست؟

میان مسیو و آقا چه فرقست

که او در ساحل این در دِجله غرقست