کشم آهی که گردون پر شرر شی

دل دیوانه‌ام دیوانه‌تر شی

بترس از برق آه سوته دیلان

که آه سوته دیلان کارگر شی

دل دیوانه‌ام دیوانه‌تر شی

خرابه خانه‌ام ویرانه‌تر شی

کشم آهی که گردون را بسوجم

که آه سوته دیلان کارگر شی

رفتی ز بساط هفت فرشی

تا طارم تنگبار عرشی

تو قدر خود نمیدانی که عرشی

ز کرسی آمده در عین فرشی

جان وحیی است کاو بود عرشی

روح حیوان است اسفل و فرشی