گنجور

مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۷۰۴

 

ای از تو مرا گوش پرودیده بهی

خوش آنکه ز گوش پای بر دیده نهی

تو مردم دیده‌ای نه آویزهٔ گوش

از گوش بدیده آ که در دیده نهی

مولانا