|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به اهمیت توجه به دیده‌ها و بینش انسانی اشاره می‌کند و می‌گوید که باید از طریق چشم‌ها به حقیقت دید. او به نوعی بینایی واقعی را که فراتر از شنیدن است، ستایش می‌کند و بر این نکته تأکید می‌کند که انسان باید با دقت بیشتری به دنیای اطرافش بنگرد.
هوش مصنوعی: ای که تو با نیکویی‌های خود، من را آگاه و مهارت یافته کردی، خوشا به حال تو که با فرود آوردن نگاهت بر چشم من، لطف و محبتت را به من نشان می‌دهی.
هوش مصنوعی: این بیت بیانگر این است که تو در زندگی تجربیات بسیاری را دیده‌ای و به هر چیزی که در گوش تو قرار گرفته توجه نکن، زیرا آنچه در دیدگان توست اهمیت بیشتری دارد. به عبارت دیگر، توجه به چیزهای ظاهری و سطحی نباید تو را از دیدن واقعیت‌های عمیق‌تر بازدارد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.