بازآ و هجوم لشکر درد نگر

گرد من و در میانه‌ام فرد نگر

بر لشکر غم تاخته‌ام نیرو بین

تنها بسپاهی زده‌ام مرد نگر

باز آی و به کوی فرقتم فرد نگر

وز درد فراق چهره‌ام زرد نگر

از مرگ دوای درد خود می‌طلبم

بیمار نگر دوانگر درد نگر

باز آی و دلم ز هجر پردرد نگر

در سینهٔ گرمم نفس سرد نگر

در گوشهٔ بی‌مو نسیم تنها بین

در زاویهٔ بی‌کسیم فرد نگر