گنجور

مشتاق اصفهانی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۲۰۷

 

گر لاف ز عشق میزنی دردت کو

اشک گلگون و چهره زردت کو

داغیست بجان گرت ز خورشید وشی

چون صبح دل گرم و دم سردت کو

مشتاق اصفهانی