×
بابافغانی » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۱۲۵
عاشقان را دم گرم و نفس سرد بس است
گرمی و گل نبود اشک و رخ زرد بس است
آسمان گو به رهم شعلهٔ خورشید مدار
که مرا همرهی آن مه شبگرد بس است
مطلب جام جم و آینهٔ اسکندر
[...]
۷ بیت