×
جویای تبریزی » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۸۹۹
ننگ منت بر نتابد همت مردانه ام
می رسد از آب خود مانند گوهر دانه ام
همتم هرگز نشد خجلت کش احسان کمی
هیچگه از ریزش باران نشد تر دانه ام
می رساند رزق ما هر جا بود خود را به ما
[...]
۴ بیت