گنجور

سیف فرغانی » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۴۹۴

 

شکر لبی که مرا جان دهد بهر خنده

دلم ربود بدان پسته شکر خنده

رخش بگاه نظر گلشنیست در نوروز

لبش بوقت سخن غنچه ییست در خنده

اگرچه غنچه (لبی) ای نگار دایم باد

[...]

سیف فرغانی