چشمت از گوشه تقوا بدر آورد مرا

مست و غلطان سوی اهل نظر آورد مرا

خرقه ارزق من باز به می گلگون شد

عشق هر دم به دگر رنگ برآورد مرا

داده پیش از دگران جام میم پیر مغان

[...]

دل که در دایره ی عشق در آورد مرا

همچو شمع آتش سوزان بسر آورد مرا

آه از دیدن او گریه برآورد مرا

آخر این گریه بلایی بسر آورد مرا