چون کسی مست از آن شراب شود

تو یقین دانکه بس خراب شود

نه به میل زمان خراب شود

نه به سیل زمین در آب شود

از تو گر دیده‌ای پر آب شود

ملکت از سیل آن خراب شود

چون درآئی بشکر خنده شکر آب شود

ور تکلم کنی از شرم گهر آب شود

ساکن منظر چشمم که جهان بین من اوست

پیش روی تو بهنگام نظر آب شود

گر بریزم قدح دیده زمین نم گیرد

[...]

بفسرد، یخ کند، سراب شود

وین نظام کهن خراب شود