من و تو هر دو در یکی بدیدیم

که جز دیدار خود چیزی ندیدیم

هزاران بحر در دردانه دیدیم

درخت کون را در دانه دیدیم

سحرگاهی بدان حضرت رسیدیم

بر آن در حاجب و دربان ندیدیم

حجابات جهان درهم شکستیم

[...]

امشب که ز باغ حسن صد گل چیدیم

یک دم به مراد خود چو گل خندیدیم

صد شکر که از پس هزاران شب غم

یک صبح نشاط و روز عشرت دیدیم