گنجور » شعرها یا ابیات با حروف قافیهٔ «دیدهخویش»

سخنور: وزن: قافیه: زبان غالب: قالب شعر: حداقل تعداد ابیات: حداکثر تعداد ابیات: کلیدواژه (جستجو در کل صفحهٔ شعر، برای جستجوی بهتر از صفحهٔ جستجو استفاده کنید):

جامی » هفت اورنگ » سبحة‌الابرار » بخش ۱۲۰ - مناجات در انتقال از نصیحت رعایا به وصیت فرزند

بر حریفان پسندیده خویش

خاصه بر مردمک دیده خویش

۱ بیت

مشتاق اصفهانی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۲۹

خوش آنکه کنم خاطر غمدیده خویش

شاد از قدم یار پسندیده خویش

چند آه کشم اشک فشانم برهش

گاه از دل خویش و گاه از دیده خویش

۲ بیت

	غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
	راهنمای نوار ابزار
	پیشخان کاربر
	اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
	اعلان‌های کاربر
	ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
	خروج از حساب کاربری گنجور
	لغزش به پایین صفحه
	لغزش به بالای صفحه
	لغزش به بخش اطلاعات شعر
	فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
	فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
	کپی نشانی شعر جاری در گنجور
	کپی متن شعر جاری در گنجور
	همرسانی متن شعر جاری در گنجور
	نشان کردن شعر جاری
	ویرایش شعر جاری
	ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
	شعر یا بخش قبلی
	شعر یا بخش بعدی

ورود به گنجور

جامی » هفت اورنگ » سبحة‌الابرار » بخش ۱۲۰ - مناجات در انتقال از نصیحت رعایا به وصیت فرزند

مشتاق اصفهانی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۲۹