در عشق زهمنشین بد می ترسم

یعنی که ز مرد بی خرد می ترسم

با تنهایی چنان خوشستم که اگر

در آینه بنگرم زخود می ترسم

از گردش چرخ بی‌خرد می‌ترسم

در هر حالی ز نیک و بد می‌ترسم

زان روی که بر کس اعتمادی بنماند

از همرهی سایهٔ خود می‌ترسم

کردیم قبول و من زرد میترسم

در خدمت تو ز چشم بد میترسم

از بیم زوال آفتاب عشقت

حقا که من از سایهٔ خود میترسم