شمعی که فروزان نشود کوکب ماست

برقی که ضیا نمی دهد مطلب ماست

صبح همه مرغان سحرخیز دمید

مرغی که سحر نمی شناسد شب ماست

آتش بجهان تفی ز تاب و تب ماست

خورشید مثال ساغر مصطب ماست

از روز و شب زمانه محنت نکشیم

تا زلف تو و رخ تو روز و شب ماست

آن غنچه که نشکفد به گلشن لب ماست

کامی که روا می نشود مطلب ماست

در عشق دو چیز است که پایانش نیست

اول سر زلف یار و آخر شب ماست