به که دل زان خزانه برداری

که ازو رنج و بیم برداری

گر تو ز‌آن معرفت خبر داری

دل از این رنگ و بوی برداری‌»

گر با تو فلک دم زند از سرداری

چون شمع سزد اگر سرش برداری

از بحر و بر ار خراج خواهی رسدت

زیرا که دلی چو بحر در برداری

گر از آن هر دو دست برداری

که از آن رنجها خبر داری