ز گریه عشق را رسوایی آمد

ز رسوایی ترا شیدایی آمد

لعل تو به جان فزایی آمد

چشم تو به دلربایی آمد

چون صد گرهم فتاد در کار

زلفت به گره‌گشایی آمد

با زنگی خال تو که بر ماه

[...]

دلتنگ مشو که دلگشائی آمد

دل نیک نواز با نوائی آمد

غم را چو مگس شکست اکنون پر و بال

کز جانب قاف جان همائی آمد

صبح آمد و وقت روشنائی آمد

شبخیزان را دم جدائی آمد

آن چشم چو پاسبان فروبست بخواب

وقت هوس شکر ربائی آمد

زین طفل تازه کش نام عزت نسا نمودیم

کاشانهٔ مرا باز فر و بهایی آمد

مولود وی علی الفور از خامهٔ صفایی

وه وه به ما خدا داد عزت نسایی آمد