عقلی که جهان کمینه سرمایهٔ اوست

در وصفِ تو، عجز،‌برترین پایهٔ اوست

هر ذرّه که یک لحظه هوای تو گزید

حقّا که صد آفتاب در سایهٔ اوست

عالم که فنای محض، سرمایهٔ اوست

چون شش روزهست، لطف تو، دایهٔ اوست

هر ذرّه که در سایهٔ لطف تو نشست

بر هشت بهشت، تا ابد، سایهٔ اوست

مراتب جمله زیرِ پایهٔ اوست

وجودِ خاکیان از سایهٔ اوست

تو گفتی فرق فرقد پایه اوست

سپهر لاجوردی سایه اوست

خان خانان که فلک در قدم سایه اوست

مایه کعبه روان همت پر مایه اوست

این تازه بنا که عرش همسایه اوست

رفعت حرفی ز رتبه پایه اوست

باغیست که هر ستون سبزش سرویست

کاسایش خاص و عام در سایه اوست

وهم افتاده کلاهی زعلا پایه اوست

جان سبک جنبشی از عشق گرانمایه اوست

ابدی فیض ازل ذره (؟) پیرایه اوست

شرع طفلی بهین بعثت او دایه اوست