ای دل و جان من فدای علی

به سرم نیست جز هوای علی

ای چه اسرار را که در عالم

دیدم از عین ولام ویای علی

پادشاهی به کس نداد خدا

[...]

دل بسته «وفایی» به تولاّی علی

بگسسته ز هرچه غیر سودای علی

در این سودا، ملامتم کس نکند

من ماهی و آب من ز دریای علی

بر مسند کبریا نه جز جای علی

بر دوش نبی سزا نه جز پای علی

دادی گوهی خرد بیکتائی او

گر ذات نبی نبود همتای علی