در خانهٔ تو آن چه مرا شاید نیست

بندی ز دل رمیده بگشاید نیست

گویی همه چیز دارم از مال و منال

آری همه هست آنچه می‌باید نیست

جز حق حَکَمی که حکم را شاید نیست

شخصی که زحکم او برون آید نیست

هر چیز که هست آنچنان می باید

وآن چیز که آنچنان نمی باید نیست

بر حق حکمی که ملک را شاید نیست

حکمی که زحکم او فزون اید نیست

هر چیز که هست آن چنان می باید

آن چیز که چنان نمیباید، نیست

در دهر کسی که عشق را شاید نیست

یاری که ازو دلی برآساید نیست

صدگونه ملامت که نمی‌باید هست

یک لحظه فراغتی که می‌باید نیست

جز حق حکمی که حکم را شاید نیست

حکمی که زحکم حق فزون آید نیست

آن چیز که هست آن چنان می‌باید

آن چیز که آن چنان نمی‌باید نیست

در دهر کسی که عشق را شاید نیست

یاری که ازو دلی برآساید نیست

جز حق حکمی که حکم را شاید نیست

حکمی که زحکم حق فزون آید نیست