×
جامی » دیوان اشعار » خاتمة الحیات » غزلیات » شمارهٔ ۲۳۶
طره از روی چو مه بگشا که بگشاید دلم
یکدم از تنگی و تاریکی بر آساید دلم
شد دلم خون و آید از مژگان فرو در کوی تو
جز به کوی تو بلی مشکل فرود آید دلم
بس که خود را از رگ جان بر تو محکم دوخته
[...]
۷ بیت