ای حکم ترا نهاده سرها گردن

در جنبر طاعتت فلک را گردن

این طرفه که دریای کفت را از تیغ

آبیست بداندیش ترا تا گردن

دمی ز عبرت اگر خم‌ کند حیا گردن

سر غرور نبندد به دوش ما گردن

ز سر خیال رعونت برآر و ایمن باش

رگی‌ست آنکه ز تن می‌کند جدا گردن

ز خود نمایی طاقت نمی‌توان برخاست

[...]