گفت چشمم تر دلم غمناک ماند

زین جوان من که زیر خاک ماند

شد بهار و غنچه ما همچنان در خاک ماند

این گره گلزار را در رشته خاشاک ماند

لاله با دست نگارین سینه خارا شکافت

دانه ما در چنین فصلی به زیر خاک ماند

سال رفت و تخم آن در خاک ماند

از غم و حسرت دل او چاک ماند