بی‌فیضان را چه باک از بی‌برگی؟

فیّاض شود هلاک از بی‌برگی

درویشان را بس این خسارت کز نخل

سایه نفتد به خاک از بی‌برگی

عاشق نشود هلاک از بی‌برگی

کی نخل فتد به خاک از بی‌برگی؟

باشد غم سامان خرداندیشان را

مجنون‌شده را چه باک از بی‌برگی؟