گنجور

اوحدی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۶۹

 

تا با خودی، ای خواجه، خدا چون گردی؟

بیگانه سرشتی آشنا چون گردی؟

جز سایهٔ خویشتن نمی‌بینی تو

ای سایه، ز خورشید جدا چون گردی؟

اوحدی