×
سلیم تهرانی » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۲۹۲
بیا که دل ز ورق حرف کینه خواهی شست
سرشک بی تو ز مژگان من سیاهی شست
حدیث کوثر آن لب به خضر رخصت نیست
زبان اگرچه به صد آب همچو ماهی شست
سرشک دیده ی پیران نشان نومیدی ست
[...]
۵ بیت