در باغ وجودم چو گیاهی بنماند

وز لشکر صبرم چو سپاهی بنماند

تا خرمن عمر بود من خفته بدم

بیدار کنون شدم که کاهی بنماند

در مزرع طاعتم، گیاهی بنماند

دردست به جز ناله و آهی بنماند

تا خرمن عمر بود، در خواب بدم

بیدار کنون شدم که کاهی بنماند