گنجور

اوحدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۵۵۴

 

تختگاه حسن را قد تو شاهست، ای صنم

آسمان لطف را روی تو ماهست، ای صنم

زان رخ آیینه‌فام اندر دل ریش منست

زخمها، لیکن کرا یارای آهست؟ ای صنم

دل ز روی راستی مهر تو دعوی می‌کند

[...]

اوحدی