همه پاک در بارگاه تواند

وگر در جهان نیک‌خواه تواند

هران کس که در بارگاه تواند

ازایران و اندر پناه تواند

به گودرز گفت این سپاه تو اند

چو کار آید اندر پناه تو اند

روز و شب سالکانِ راه تواند

سفته‌گوشانِ بارگاه تواند

دگر کاختران نیک‌خواه تواند

همان خاکیان خاک راه تواند

گرچه در قصد مال و جاه تواند

همه مانع کشان راه تواند

هر که به غیر از تو سپاه تو اند

گوش به در چشم به راه تو اند

کعبه تویی و آنهمه راه تواند

چشم تویی جمله نگاه تواند

جمشیدوشان گدای درگاه تو اند

خسرومنشان نشسته در راه تو اند

یک طایفه همچو من بهر برزن و کوی

راضی به عتاب گاه و بیگاه تو اند

همه آفرینش سپاه تواند

سراسر زبد در پناه تواند