گنجور

ابن حسام خوسفی » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۷

 

چو فیض ابر به نم لاله را کلاه بشست

بنفشه تازه شد و طرّه دوتاه بشست

کف سحاب چو سقّا گلاب زن برداشت

ز خاک غالیه گون چهره گیاه بشست

بیا بیا که گر از عشق توبه می کردم

[...]

ابن حسام خوسفی