گر در چمن آن سرو سهی راه برآرد

هیهات که قد سرو به دلخواه برآرد

چون آه نسیمی به سحرگاه برآرد

هرگه که جلال از غم دل آه برآرد

عارض تو چون خط سیاه برآرد

دایره ی مشک گرد ماه برآرد

یوسف دل شد اسیر چاه زنخدان

هم رسن زلف تو زچاه برآرد

از نفس گرم من عذار بپوشان

[...]