دوستداران که نیکخواهانند

روز دزدان و عمر کاهانند

طفلان، که فرح فزا و غم کاهانند

از محنت ایام نه آگاهانند

معلوم ز نقاره اطفالم شد

کاین طایفه در عالم خود شاهانند

تو شاه و شهانت ز هواخواهانند

تو ماه و مهانت همه همراهانند

شاهان جهانند گدایان درت

یعنی که گدایان درت، شاهانند

بتان به مملکت حسن پادشاهانند

ولی دریغ که بدخواه نیک خواهانند

ز اصل پرورش روح می‌دهند این قوم

ولی ز فرقت جان سوز جسم گاهانند

به جای شیر ز بس خورده‌اند خون جگر

[...]