با خلق به خُلق زندگانی می کن

نیکی همه عمر تا توانی می کن

کام همه را بر آر از دست و زبان

و آنگه بنشین و کامرانی می کن

تو بر دل من حکم روانی می کن

هر حکم روانی که توانی می کن

من دل به تو دادم آنِ من تا اینجاست

آنِ تو تا دانی آنچ دانی می کن