امروز که نوبت جوانی من است،

می نوشم از آن‌که کامرانی من است؛

عیبم مکنید. گرچه تلخ است خوش است،

تلخ است، از آن‌که زندگانی من است.

امروز که رونق جوانی من است

می خواهم ازان که شادمانی من است

عبیبش می کنید، اگر چه تلخ است، خوش است

تلخ است ازان که زندگانی من است

طومار زلف شرح پریشانی من است

آیینه فرد دفتر حیرانی من است

موجی که نوح را به کمند خطر کشد

باد مراد کشتی طوفانی من است

مو از سرم چو دود ز آتش هوا گرفت

[...]

زلف تو، موج بحر پریشانی من است

آیینه، درد ساغر حیرانی من است

طغرا در آخر غزل آورد مطلعی

کاین گوشوار طرز سخندانی من است

معمار عشق، زنده به ویرانی من است

غم، تازه رو ز دیدن پیشانی من است

جمعیت جهان ز پریشانی من است

تعمیر این خرابه ز ویرانی من است

هوش از سرم نظاره روی تو برده است

آیینه داغ منصب حیرانی من است

منت دگر ز چاک گریبان نمی کشم

[...]