گنجور

سلیم تهرانی » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۷۹۰

 

ز تنهایی چو مینا راز با پیمانه می‌گویم

گهی با شمع محفل، گاه با پروانه می‌گویم

حریف نکته‌سنجی در همه عالم نمی‌بینم

سخن از بی‌کسی با خویش چون دیوانه می‌گویم

ادیب این دبستانم، سر و کارم به طفلان است

[...]

سلیم تهرانی